معارفه عاشورایی
ده شب شور، ده شب فجر شهادت، ده شب روایت عشق و خون، ده شب قصه عشاق در خاک و خون خفته می‌خوانیم. شبی با طفلان مسلم، شبی با علی‌اکبر حسین. شبی هم‌گریه با علی‌اصغر، شبی بی‌تاب با زینب کبری. اصحاب حسین را که شماره کنیم، رقم تا 72 باقی است. پس دلدادگی کن و محفل حسینی‌ات را به نام پروانه‌ها نورانی کن:
ایده: هر شب در بخشی از برنامه‌های مسجد، ذکری از شهدای گمنام کربلا شود.
مسئله
لزوم رفع غبار گمنامی از سیمای اکثر شهدای کربلا
مشروح ایده
عمدتا در مجالس حسینی در دهه اول به تعداد بسیار محدودی از شهدای کربلا پرداخته شده و لذا بسیاری از چهره‌های تابناک عرصه عاشورا، برای مردم ناشناخته‌اند. مساجد به 3 صورت کلی می‌توانند در رفع این نقیصه، نقش‌آفرین باشند:
در دهه اول محرم، مانند سایر مجالس (هیئات خانگی، حسینیه‌ها و...) بخشی از برنامه‌شان را به زندگی‌نامه این شهدا اختصاص دهند و در سال‌های بعد هم این مسأله را تعقیب کنند تا نهایتا تمامی شهدا، معرفی شوند.
1.با توجه به اینکه مساجد در مقایسه با حسینیه‌ها و تکایا و هیئات خانگی، در بازه‌های زمانی متنوع‌تری با مؤمنین مواجه می‌شوند (لااقل روزی یک بار درب مسجد بازمی‌شود) می‌توان معرفی شهدا را به دهه اول محرم محدود نکرد و تا پایان ماه صفر هم، هر روز به این امر (به صورت لااقل روزی یک شهید) ادامه داد.
2. می‌توان از قالب روزانه فاصله گرفت و مثلا در طول هفته یک روز (مثلا دوشنبه) را به این امر اختصاص داد.
تذکر: با توجه به تناسب بیشتر حکم و موضوع در ایام محرم و صفر، گزینه 2 پیشنهاد و تاکید می‌شود.
بایدها و نبایدها
لزوم بهره‌مندی از منابع معتبرتاریخی
لزوم پرهیز از اطاله کلام و تجاوز از زمان
لزوم دکلمه‌خوان بودن قاری متن
تسلط خواننده بر متن انتخابی
بسنده کردن به معرفی اجمالی شهید و واگذار کردن معرفی تفصیلی به جلسات خصوصی
زینت‌ها و مستحبات
استفاده از قالب‌های جذاب سمعی- بصری (ویدئو پرژکتور) و....
گنجاندن برنامه در حداکثر 3 دقیقه
تقسیم کار میان چند نفر
در معرض دید قرار دادن نام شهید (قبل، حین و بعد از برنامه)
بهتر است نام همه شهدای کربلا را به صورت یک‌جا در معرض دید قرار داد (مثلا بر روی تابلوی وایت‌برد) و پس از معرفی هر شهید، کنار نام آن تیک زد.